Διαδικτυακό περιοδικό ΝΕΟΣ ΕΣΠΕΡΟΣ online της ομάδας συντακτών του περιοδικού ΥΦΟΣ * http://www.yfos-texnes.blospot.gr

Έσπερος ένα από τα καλλιτεχνικά περιοδικά πριν το 1900, τα οποία άφησαν εποχή στον ελληνικό δημοσιογραφικό κόσμο.

Ο Έσπερος εκδόθηκε το 1811 στην Λειψία από τον Ιωάννη Περβάνογλου,και συνεχίστηκε να εκδίδεται επί επτά έτη.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

**

Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο».
Αδαμάντιος Κοραής (1748 – 1833)
γιατρός και φιλόλογος, από τους πρωτεργάτες του νεοελληνικού διαφωτισμού.

καλή ανάγνωση.....

καλή ανάγνωση.....
καλή ανάγνωση......

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ - ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Δ.Ι.Μ.Α ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΟ ΠΡΟΞΕΝΟ

Το Ελληνογερμανικό συνέδριο στο Διεθνές Ίδρυμα Μεγάλου Αλεξάνδρου  πραγματοποιήθηκε στις 7 και 8 Δεκεμβρίου 2013 με σύνεδρους από Ελλάδα και εξωτερικό, και το ελληνογερμανικό φόρουμ  ορεινής πεζοπορίας στο πλαίσιο πρωτοβουλίας για συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας για την δημιουργία Ελληνογερμανικού δικτύου μεταξύ Περιφερειών , Δήμων, και Πολιτών.



Ο Πρόεδρος  του  Δ.Ι.Μ.Α  κος Διονύσιος Πασχάλης  στην έναρξη του Ελληνογερμανικού Συνεδρίου έδωσε τον χαιρετισμό του στον Γερμανό Πρόξενο Dr  Ingo von  Voss  και μεταξύ άλλων είπε ‘’ Περήφανος λαός εμείς οι Έλληνες , φιλόξενοι, με  πολιτισμό και αξιοπρέπεια΄΄ και  χάρισε  στον Γερμανό Πρόξενο  εκ μέρους όχι μόνον του Διεθνούς Ιδρύματος Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλά και των απανταχού Μακεδόνων της υφηλίου  τρία αντίτυπα του βιβλίου "MACEDONIAEVIDENCE" στην Γερμανική γλώσσα δίδοντας την ευκαιρία στους επίσημους  Γερμανούς να προσεγγίσουν την αλήθεια  για την  ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.





Μάγδα   Μυστικού – Καραγιαννιώτου
Εικαστικός Συντάκτης
Δημοσιογράφος ΕΔΣΤΕ – FIGET

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Τι θα έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες αν είχαν οικονομία σε ύφεση


To BBC πρόβαλε ένα ρεπορτάζ με θέμα: "Τι θα έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες και τι συμβουλές θα έδιναν στους σύγχρονούς τους για τη σημερινή οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας".
Το κείμενο του ρεπορτάζ, υπογράφει ο λέκτορας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Armand D’ Angour ο οποίος είναι και συγγραφέας του βιβλίου «Οι Έλληνες και το Νέο: η καινοτομία στην αρχαία ελληνική φαντασία και εμπειρία»


Χρέος, διχασμός και εξέγερση. Αυτή ήταν η Αθήνα του 6ου αιώνα π.Χ.Αρχικά ο καθηγητής αναφέρεται στον 6ο αιώνα π.Χ. και τον Σόλωνα. «Στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. οι πολίτες της Αθήνας βαρύνονταν από χρέη, κοινωνικό διχασμό και ανισότητες, με τους φτωχούς αγρότες έτοιμους να πουληθούν ως σκλάβοι, απλώς και μόνο για να ζήσουν τις οικογένειές τους.
Η εξέγερση ήταν επικείμενη, ωστόσο ο αριστοκρατικής καταγωγής Σόλων, αναδείχθηκε ως δίκαιος μεσολαβητής μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Κατήργησε τα δεσμά του χρέους, περιόρισε την ιδιοκτησία γης, ενώ δημιούργησε τάξεις πολιτών με διαφορετικά επίπεδα πλούτου και συνεπώς αντίστοιχες οικονομικές υποχρεώσεις.
Τα μέτρα του, παρότι δέχθηκαν επιθέσεις από όλες τις πλευρές, υιοθετήθηκαν και άνοιξαν τον δρόμο για την δημιουργία της δημοκρατίας», γράφει ο D’ Angour. Συμπεραίνει μάλιστα ότι η επιτυχία του Σόλωνα δείχνει ότι οι μεγάλοι ηγέτες πρέπει να έχουν το κουράγιο υλοποιήσουν μη δημοφιλή, συμβιβαστικά μέτρα, για το καλό της δικαιοσύνης και της σταθερότητας.

Τι θα συμβεί μετά; Ο Δελφικός χρησμός

Αναφερόμενος στους ακατάληπτους χρησμούς του μαντείου των Δελφών, ο καθηγητής εικάζει ότι στην ερώτηση: «Πρέπει η Ελλάδα να αφήσει το ευρώ;» η απάντηση πιθανώς να ήταν: «Η Ελλάδα θα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ, αν το ευρώ έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα» αφήνοντας όσους τάσσονται υπέρ και όσους τάσσονται κατά μιας εξόδου, να ερίζουν για το ποια ακριβώς είναι η σημασία του χρησμού.

Σημειώνει ωστόσο ότι η πιο σοφή συμβουλή είναι τα περίφημα Δελφικά παραγγέλματα: «Γνώθι σαυτόν» και «Μηδέν άγαν».

Ο μύστης Πυθαγόρας
Αν οι σύγχρονοι Έλληνες νιώθουν να λυγίζουν από την οικονομική κρίση, μπορεί να βρουν παρηγοριά λέει ο Armand D’ Angour στην ρήση του προγόνου τους, Πυθαγόρα που υποστήριζε ότι όλα επανέρχονται, συνεπώς τίποτα δεν είναι τελείως καινούργιο.
Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, ήταν φιλόσοφος, μαθηματικός, ένας μύστης του 6ου αιώνα που πίστευε ότι οι αριθμοί κρύβονται πίσω από καθετί στο σύμπαν και ότι τα κοσμικά γεγονότα επαναλαμβάνονται σε ένα κύκλο 10800 ετών.

Πρόσεχε, υπάρχουν και χειρότερα…Ο Οδυσσέας και η αντοχή
«Βάστα καρδιά, χειρότερα δεινά βαστούσες τότες που μού ‘έτρωγε ο αδάμαστος ο Κύκλωπας γενναίους 20 συντρόφους»* λέει ο Οδυσσέας κατά το ταξίδι της επιστροφής στην Ιθάκη, προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό του να μην λυγίσει λίγο πριν το τέλος, μετά από τόσες περιπέτειες.
Το μήνυμα, όπως επισημαίνει ο καθηγητής, είναι ότι στο παρελθόν μπορεί να υπήρξαν ακόμη πιο δύσκολες καταστάσεις, οι οποίες ωστόσο ξεπεράστηκαν με ευφυΐα και κουράγιο.
* (μτφ. Αργύρη Εφταλιώτη)

Είσαι βέβαιος ότι είναι σωστό αυτό; Η ακούραστη αναζήτηση του Σωκράτη
«Είναι πολύ μεγάλο αγαθό για τον άνθρωπο το μιλάει κάθε μέρα για την αρετή και για τα άλλα για τα οποία με ακούτε να συζητάω εξετάζοντας τον εαυτό μου και τους άλλους. Γιατί η ζωή, χωρίς να τα εξετάζει κανείς αυτά, είναι ζωή που δεν αξίζει να τη ζει ο άνθρωπος» έλεγε ο Σωκράτης, ο οποίος δεν σταμάτησε ποτέ να αναζητά απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Τι είναι δικαιοσύνη;» και «πως πρέπει να ζούμε;».
Η κληρονομιά του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου, είναι το καθήκον να συνεχίζουμε την ακούραστη αναζήτηση ακόμη και όταν- ή μάλλον ειδικά όταν- δεν είναι πιθανό να βρούμε σαφείς, οριστικές απαντήσεις.

Η πολιτική σάτιρα του Αριστοφάνη
Η κωμωδία του Αριστοφάνη «Βάτραχοι» του 405 π.Χ. περιέχει ειλικρινείς και ξεκάθαρες συμβουλές για τους «πολιτικά ασταθείς» συμπατριώτες του: διαλέξτε καλούς ηγέτες, αλλιώς θα ξεμείνετε με τους κακούς.

«Να κάνουμε ότι και την τελευταία φορά;» Ηράκλειτος ο στοχαστής
«Δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι» έλεγε ο Ηράκλειτος, τον 5ο π.Χ. αιώνα. Ενώ η αλλαγή είναι συνεχής, διαφορετικά πράγματα αλλάζουν με διαφορετικούς ρυθμούς. Σε ένα περιβάλλον μόνιμης ροής, είναι σημαντικό να ορίσει κανείς κάποια σταθερά σημεία και να πιαστεί γερά από αυτά. Οι αγορές ομολόγων, το χρέος και τα πακέτα διάσωσης μπορεί να αποτελούν μια τέτοια πρόκληση.

Ο Ιπποκράτης αντιμέτωπος με την πραγματικότηταΗ δυτική ιατρική έχει τις ρίζες της στον Ιπποκράτη, στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα. Αυτό που είναι εξαιρετικό στην αρχαία σκέψη περί υγείας και ασθενειών, είναι η ξεκάθαρη παραδοχή ότι οι γιατροί πρέπει να παρατηρούν με ακρίβεια και να καταγράφουν με ειλικρίνεια, ακόμη και όταν οι ασθενείς φεύγουν από την ζωή. Η μαγεία ή τα ευχολόγια δεν μπορούν να θεραπεύσουν. Μόνο η τίμια, εξαντλητική, εμπειρική παρατήρηση μπορεί να αποκαλύψει τι αποδίδει και τι όχι.

Αρπάζοντας την ευκαιρία: Ο Κλεισθένης και η δημοκρατία
Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν πολύ καλά την δύναμη της ευκαιρίας. Το να εκμεταλλεύεται κανείς μια δεδομένη στιγμή, μια ευκαιρία- στην δημόσια αγόρευση, στον αθλητισμό, στην μάχη- ήταν αξιοθαύμαστο και θεωρούνταν ένδειξη ικανότητας.
Μετά το τέλος της τυραννίας του Πεισίστρατου, ο Κλεισθένης έπρεπε να δημιουργήσει ένα σύνταγμα πιο δημοκρατικό. Επινόησε λοιπόν με θαυμαστή ταχύτητα, ένα σύστημα αιρετής κυβέρνησης στην οποία όλοι οι πολίτες είχαν δικαίωμα ψήφου. Έτσι γεννήθηκε η πρώτη δημοκρατία στον κόσμο (δήμος=λαός εξηγεί ο καθηγητής).

Αρχιμήδης, ο εφευρέτης
Τέλος ο Armand D’ Angour αναφέρεται στον Αρχιμήδη και το περίφημο «Εύρηκα!» που αναφώνησε βγαίνοντας ενθουσιασμένος από το λουτρό, όπου ανακάλυψε το νόμο του ειδικού βάρους.
Το να βρει κάποιος την λύση σε ένα ακανθώδες πρόβλημα απαιτεί μεγάλη νοητική προσπάθεια, αλλά η απάντηση έρχεται συχνά όταν ρίχνεις τους ρυθμούς, όταν κλείνεις τον διακόπτη και απολαμβάνεις…το μπάνιο σου, καταλήγει ο καθηγητής.



Συντάχθηκε από την Ελένη Νοΐδου 


Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Η κηδεία ενός «Θηρίου»



Το «Θηρίο» γεννήθηκε την Καθαρά Δευτέρα του 1885 και τη γέννησή του πανηγύρισε όλη η Αθήνα. Η νέα γραμμή της Εταιρείας Σιδηροδρόμων Αττικής, Αθηνών-Λαυρίου, «με διακλάδωση στο Ηράκλειον προς Αμαρούσιον και Κηφισιάν», είχε την αφετηρία της στην αρχή της Γ΄ Σεπτεμβρίου - πλατεία Λαυρίου, και γύρω απ’αυτήν δημιουργήθηκαν πολλά καφενεία κι εστιατόρια.


Γράφτηκε ότι απετέλεσε σταθμό στην συγκοινωνία του τόπου. Πράγματι. Ολόκληρη η ζωή του «Θηρίου» ήταν ένας διαρκής σταθμός! Σε κάθε βήμα του στάθμευε! Δεν έτρεχε ποτέ. Κυλούσε ήρεμα…
Με τους μαύρους καπνούς που έβγαζε και το μεγάλο θόρυβο που δημιουργούσε, ενώ στην αρχή αντιμετωπίστηκε με δέος κι έκπληξη από τους Αθηναίους, αργότερα έγινε αντικείμενο σαρκασμού. Έτσι, δεν άργησαν να του κολλήσουν το παρατσούκλι «Το Θηρίο» (με αναφορά στο «θηρίο» του Καραγκιόζη). Ακολούθησε και ένα σατυρικό τραγουδάκι:

Μόλις ξεκίνησες προ τριμηνίας
εκ της πλατείας της Ομονοίας

φθάνεις εν μόχθω τε και βασάνω
εις τα Πατήσια ευθύς τα άνω.

Τότε οργίζεσαι και ασθμαίνεις
και μια βδομάδα στο Ηράκλειο μένεις.

Έπειτα κάνεις ένα γιουρούσι
κι’ αισίως φθάνεις εις το Μαρούσι.

Κι’ απελπισμένοι σου λέν’ πολλοί:
– Βάλε τουλάχιστον και... βαγκόν-λι.

Ο επιβάτης κοίταζε από το παράθυρο, απολάμβανε τα τοπία και ευχαριστιότανε ταξίδι. Ξεκινούσε το μεσημέρι με τα λινά του και έφθανε στην Κηφισιά το βράδυ. Αλλά ήταν ντυμένος βραδινά, διότι όταν έφθανε, τα λινά είχαν γίνει μαύρα!
Αφήστε τα άλλα αβαντάζ της βραδυπορίας. Σε ένα ταξίδι με το «Θηρίο», είχε κανείς όλο το τον καιρό να κάμει μίαν κατάκτηση. Άρχιζε το φλερτ στα Πατήσια. Στο Ηράκλειο είχε γνωριστεί και αι σχέσεις είχαν… ωριμάσει! Στο Μαρούσι, ο δεσμός εθεωρείτο παλαιός. Και όταν έφθανε στην Κηφισιά, ανήγγελλε τους γάμους του!
Παρ’όλη αυτή την αυστηρή κάπως κριτική, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στο ατμοκίνητο «Θηρίο» ότι εξυπηρέτησε πάρα πολύ τους Αθηναίους που αναζητούσαν λίγη δροσιά, ιδίως το καλοκαίρι, στα βόρεια και δροσερά προάστια της Κηφισιάς και του Μαρουσίου. Χωρίς να ξεχνάμε και το Λαύριο με τον εργατικό του πληθυσμό και τα μεταλλεία.
Κάποια στιγμή, βέβαια, το «Θηρίο» γέρασε. Κουράστηκε ν’ανεβοκατεβαίνει τόσα χιλιόμετρα. Στις 8 Αυγούστου του 1938 ήλθε η ώρα της απόσυρσης. Δύο χρόνια μετά, μια πιο σύγχρονη μηχανή θα συνέχιζε…
Δεν ξέρω, αγαπητοί αναγνώστες, πόσες κηδείες θηρίων έχετε παρακολουθήσει, αλλά εδώ μιλάμε για μια πολύ γραφική κηδεία που τίποτε δεν της έλειπε. Ο δημοσιογράφος «ΕΥ» γράφει στο «ΕΘΝΟΣ»:
"Πιο χαρούμενη κηδεία δεν είχαμε δη ποτέ μας. Οι «συγγενείς και φίλοι» που εκλήθησαν «να συνοδεύσουν την εκφοράν» -εκυκλοφόρησε «φαίρ παρ» αποσταλέν προς όλους τους κατοίκους του Μαρουσιού και της Κηφισιάς-, ομολόγησαν όλοι ότι η ατμόσφαιρα δεν ήτο καθόλου πένθιμος!
Την άφιξιν της «σορού του μεταστάντος», την υποδέχθησαν με βεγγαλικά, ζητωκραυγές και χειροκροτήματα!

-Το Θηρίο!... Ωααα!
-Ζήτωωω!...
Τι κωμικοτραγική οξυμωρία! Να φωνάζουμε «ζήτω» σ’ ενα μακαρίτη!...
Ακολούθησαν πολλά επεισόδια. Κυρίως με εκείνους, που δεν εχώρεσαν και ανέβηκαν επάνω στα βαγόνια. Ώρα ολόκληρη ηγωνίζετο η τριμελής χωροφυλακή της Κηφισιάς να τους κατεβάση! Αλλά κανείς δεν εννοούσε να υπακούση!
-Κατεβάτε, βρε παιδιά, και πάτε με το άλλο! φωνάζει κάποιος.
Επί τέλους, οι επιβάται της ταράτσας κατεβαίνουν… τραβηχτοί από τους χωροφύλακες.
Εν τω μεταξύ, οι ευτυχείς που ευρίσκονται μέσα στο τραίνο, κινδυνεύουν να πάθουν ασφυξία. Οι σαρδέλλες στο βαρέλι τους έχουν καταπληκτικήν άνεσιν μπροστά στην ανθρώπινη αυτή μάζα, που έχει γίνη κυριολεκτικώς ένα σώμα…

Φωνές ακούγονται απεγνωσμένες:
-Παναγιώτη, με σκάσανε! Θα λιποθυμίσω!...
-Κώστα, το παιδί για το Θεό!
Αλλά ο Παναγιώτης είνε στην άλλη άκρη του βαγονιού. Και ο Κώστας, που έχει και «το παιδί» ο αφιλότιμος μαζί, δεν φαίνεται να υπάρχη πουθενά.
Επί τέλους, το Θηρίο ξεκινάει υπό τους ήχους «μαρς φυνέμπρ» που παίζουν οι σάλπιγγες μερικών νεαρών Κηφισιωτών. Βαδίζει σιγά. Η μόνη φορά που είνε εν τάξει. Αλλά οι επιβάται αλαλάζουν, μαίνονται, ωρύονται. Τους καταλαμβάνει πραγματική φρενίτις. Ξεσκίζουν τα κουρτινάκια, σπάζουν τις λάμπες και τα τζάμια, τραβούν τα κουδούνια του κινδύνου και ανταλλάσσουν… ασπασμούς.
-Δεύτε λάβετε τελευταίον ασπασμόν!
Ματς-μουτς! Δυο φιλιά σκαστά στα τριζάτα ροδομάγουλα της αγνώστου διπλανής!... Πού να μιλήση… εκείνη.
Όπου επέρασε επετροβολήθη αγρίως ο ατυχής, ενώ άκουγε κραυγές χαράς και αλαλαγμούς ενθουσιασμού εις ολόκληρον το διάστημα, από Κηφισιάς μέχρις Αθηνών. Όλος ο κόσμος επερίμενε να τον αποχαιρετίση.
Στην Αττική έφθασε στις 3.30 το πρωί ακριβώς. Εκεί εγκατελείφθη από όλους και μόνος, ολομόναχος, εβάδισε προς την τελευταίαν του κατοικίαν.
Αυτός, λοιπόν, υπήρξεν ο μακαρίτης. Βραδύς, ήρεμος, φίλος του έρωτος, φυσιογνωμία της Παληάς Αθήνας, από τις αντιπροσωπευτικότερες…
…Εμείς τον κηδεύσαμε χθες σαν βάνδαλοι
Ο Θεός ας τον συγχωρήση. Αν είνε… δυνατόν!".


_____________________

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Η Αθήνα του χθες, λίγο πριν την επέλαση των εργολάβων και της επάρατης δεξιάς με τα καταστροφικά της σχέδια "ανάπτυξης" που επιφύλαξε στην πιο όμορφη πόλη του κόσμου

ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΚΗΠΟΙ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ  ΑΘΗΝΑ 1843

ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ. Η ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ,1843

                          ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΛΥΣΙΚΡΑΤΗ, 1843                             



ΤΟ ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΥ, 1843










Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΟΥ ΣΤΟ ΘΗΣΕΙΟ- ΑΘΗΝΑ, 1842








ΤΟ ΦΡΆΓΚΙΚΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΚΑΡΥΤΑΙΝΑΣ 


















ΣΤΗΛΕΣ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΔΙΟΣ, 1843








ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΗΡΩΔΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ, 1844


____________________________

180 χρόνια ζωής για το 1ο Γυμνάσιο Σύρου



Το 2013 σηματοδοτεί 180 ετών λειτουργίας του ιστορικού 1ου Γυμνασίου Σύρου όπως και την εισαγωγή στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση της χώρας μας.

 

Ο Δήμος Σύρου – Ερμούπολης συμμετέχει ενεργά στις επετειακές δράσεις οι οποίες έχουν ξεκινήσει από την άνοιξη του τρέχοντος έτους και θα κορυφωθούν με δύο μεγάλες εκδηλώσεις.

Στις 30-11-2013 ημέρα Σάββατο και ώρα 18:30 σε συνεργασία με το Γενικό Λύκειο Σύρου θα πραγματοποιηθεί η επετειακή εκδήλωση “ΓΥΜΝΑΣΙΟΝ ΣΥΡΟΥ 1833 – 2013” 180 χρόνια στο αμφιθέατρο του Γενικού Λυκείου

Στις 6-12-2013 ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Β’ θα συμμετάσχει ως κεντρικός ομιλητής στην Πνευματική Εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, προς τιμή του διδασκάλου του Γένους Αρχιμανδρίτη Νεοφύτου Βάμβα, ο οποίος υπήρξε οργανωτής και πρώτος Διευθυντής του 1ου Γυμνασίου της ελεύθερης Ελλάδας.

180 χρόνια του εν Ερμουπόλει Γυμνασίου

(σύντομο ιστορικό)
* Η Ερμούπολη δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 από πρόσφυγες Χιώτες, Ψαριανούς, Κασσιώτες, Κρητικούς, Σμυρνιούς κ.α.
* Αναδείχθηκε σε σημαντικό λιμάνι της ανατολικής Μεσογείου και αποτέλεσε το πρώτο αστικό κέντρο στην Ελλάδα.
* Οι κάτοικοι της Ερμούπολης εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους για την εκπαίδευση των παιδιών τους από πολύ νωρίς με σχολεία δημοτικά και σχολαρχεία. Τα χρήματα για την ίδρυση του πρώτου σχολείου Μέσης Εκπαίδευσης συγκεντρώθηκαν από τους ίδιους τους κατοίκους του νησιού. Τα αρχιτεκτονικά σχέδια εκπόνησε ο Βαυαρός αρχιτέκτων Ερλάχερ.
* Το Γυμνάσιο Σύρου άρχισε να λειτουργεί τον Οκτώβριο του 1833.
* Τα εγκαίνια του κτιρίου έγιναν στις 13 Νοεμβρίου 1834.
* Πρώτος Γυμνασιάρχης ανέλαβε ο Νεόφυτος Βάμβας.
* Ως πνευματικό ίδρυμα είχε πανελλήνια ακτινοβολία. Φοίτησαν σε αυτό νέοι από πολλά μέρη της χώρας, λαμπρές προσωπικότητες όπως:ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Βολανάκης, ο Ανδρέας Συγγρός, ο Γιαννούλης Χαλεπάς, ο Νικηφόρος Μανδηλαράς ο πρώτος ήρωας του αντιδικτατορικού αγώνα, ο Κώστας Μπέης καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο πρόωρα χαμένος κορυφαίος συριανός διανοούμενος Μάρκος Φρέρης και ο ανάμεσά μας ο αδιαμφισβήτητα μεγάλος συριανός ποιητής Μάνος Ελευθερίου και τόσοι άλλοι.
* Το κτίριο αυτό φιλοξένησε μαθητές της μέσης εκπαίδευσης έως το 2000 που παραχωρήθηκε από το Δήμο Ερμούπολης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
* Με μια αδιάκοπη πορεία 180 χρόνων συνεχίζει να προσφέρει στη δημόσια εκπαίδευση και να εκπληρώνει τους σκοπούς για τους οποίους ιδρύθηκε.

______________